عبارت از نوع قیاسی است که مرکب از دو قضیه باشد که متعلق محموله مقدمۀ اول موضوع مقدمۀ دیگر باشد، چنانکه گفته شود: ’الف’ مساوی است با ’ب’ و ’ب’ مساوی است با ’ج’ که لازمۀ آن این است که ’الف’ مساوی است با ’ج’. (فرهنگ فارسی معین)
عبارت از نوع قیاسی است که مرکب از دو قضیه باشد که متعلق محموله مقدمۀ اول موضوع مقدمۀ دیگر باشد، چنانکه گفته شود: ’الف’ مساوی است با ’ب’ و ’ب’ مساوی است با ’ج’ که لازمۀ آن این است که ’الف’ مساوی است با ’ج’. (فرهنگ فارسی معین)
هرگاه قیاسی منتج حکمی باشد و خواهند که منع آن قیاس کنند به ایراد قیاسی دیگر که منتج مقابل مقدمه باشد از قیاس اول که اساس آن قیاس بر آن مقدمه است، مانند کبری در شکل اول یا مقدمۀ کلی در اقترانی که یک مقدمه از او جزوی باشد تا با بطلان آن مقدمه منع قیاس اول کرده باشند قیاس دوم را قیاس مقاومت خوانند. (فرهنگ فارسی معین از اساس الاقتباس ص 336)
هرگاه قیاسی منتج حکمی باشد و خواهند که منع آن قیاس کنند به ایراد قیاسی دیگر که منتج مقابل مقدمه باشد از قیاس اول که اساس آن قیاس بر آن مقدمه است، مانند کبری در شکل اول یا مقدمۀ کلی در اقترانی که یک مقدمه از او جزوی باشد تا با بطلان آن مقدمه منع قیاس اول کرده باشند قیاس دوم را قیاس مقاومت خوانند. (فرهنگ فارسی معین از اساس الاقتباس ص 336)
